Senior Writer
Senior
Netherlands 🇳🇱

Edith T

Hire Writer

Bio

Edith schrijft verhalen zoals filmmakers dat met hun camera doen. Haar stijl is beeldend, direct en makkelijk leesbaar. Zelf een liefhebber van pageturners streeft ze ernaar de lezer tot aan het eind toe geboeid te houden. Avontuurlijk ingesteld bereisde ze als freelance journalist en toerist de hele wereld, met regelmatige stops in Afrika waar ze in Namibië, Zuid Afrika en Oeganda woonde. Terug in Amsterdam schreef ze de roman ‘De bushsoldaat’ (uitgeverij In de Knipscheer) en werkt ze als journalist en columnist voor diverse media. Bij StoryTerrace staat Edith bekend als een allround schrijver die met iedereen om kan gaan

Heading 1

Heading 2

Heading 3

Heading 4

Heading 5
Heading 6

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur.

Block quote

Ordered list

  1. Item 1
  2. Item 2
  3. Item 3

Unordered list

  • Item A
  • Item B
  • Item C

Text link

Bold text

Emphasis

Superscript

Subscript

As a Story Terrace writer, Edith T interviews customers and turns their life stories into books. Get to know our writer better by reading the autobiographical anecdote below!

De foto

Het was een bijzonder moment, dit moment van de foto. Ik wilde mijn zonnebril ervoor af doen, maar het risico dat de droge en hete wind zand onder mijn contactlenzen zou blazen was te groot. Stel dat ik een lens uit mijn ogen moest halen. Deze mensen op het platteland in Mali, -twee uur rijden van de enige stad in verre omstreken-, hadden amper blanken gezien. Iets uit je oog halen, kon makkelijk worden begrepen als juju, hekserij. Dus hield ik mijn zonnebril op. Ik geloof niet dat de mensen om mij heen dat erg vonden. Ook hadden ze niet in de gaten hoe bijzonder ik dit fotomoment vond. Voor hen was mijn aanwezigheid al een groot ding. Het meisje rechts van mij had haar zondagse kleren voor mijn bezoek aangetrokken en trots week ze geen moment van mijn zijde. Zij was dan ook de reden van mijn bezoek. Ik was speciaal naar het dorp gekomen om haar te interviewen.

Het meisje gaf voorlichting in haar dorp over de gevaren van vrouwenbesnijdenis en kindhuwelijken. Ze was daarvoor uitgekozen op school door een Malinese welzijnsorganisatie die campagne voerde tegen deze praktijken. Voor Stichting Kinderpostzegels die de campagne steunde, maakte ik een portretserie van meisjes zoals zij. Hoezo helpt ontwikkelingshulp niet, ging het door mijn hoofd. Zelfs hier, ver van de bewoonde wereld kan een meisje verandering brengen in een eeuwenoude en voor vrouwen zo’n schadelijke traditie. Indrukwekkend vond ik dat.

Maar terug naar de foto. Meestal ben ik het natuurlijk zelf die de camera hanteert en als ik al op een foto terecht kom –en dat gebeurt steeds vaker nu ook de smartphone het platteland in Afrika verovert- zijn alle blikken op mij, de blanke bezoekster, gericht. Maar niet op deze foto. Hierop kijkt niemand naar me. Ook niet dat jongetje in het geel dat voor mij loopt en zijn hoofd had gedraaid. Het was alsof ze al helemaal gewend aan me waren en ik niet meer zo’n vreemde eend in de bijt was. Een beetje alsof ik erbij hoorde. Dat maakt deze foto voor mij zo bijzonder. Ik heb hem als achtergrondfoto van mijn profiel op Facebook gezet.

Start Working With Edith T Today!

At StoryTerrace, we believe that every story deserves to be beautifully preserved and shared across generations. Capture your personal or business journey and share your history, experience and wisdom today.

Get started