Het mooiste theaterfestival van Nederland is op Terschelling. De eerste keer dat ik daar kwam was ik negentien, met een vriendin ging ik zestien dagen vrijwilligerswerk doen. We werden ingedeeld in het team van figuranten. Wat inhield dat we samen met dertig andere vrijwilligers in galakleding over het strand liepen als onderdeel van de voorstelling. De slogan van Oerol dat jaar was: Waar de wind ons brengt. Het was bijna de gehele periode windkracht zes en ijskoud. Onder onze galajurken hadden we thermokleding aan en zodra we halverwege de voorstelling van het strand de duinen in liepen hadden we overal extra kleren en juttersbitter verstopt. Dit was goed voor de sfeer en voor de warmte. Al was er een man die om de zoveel slokken vertelde dat je eigenlijk kouder wordt van drank, maar dat je dat door de alcohol niet meer zo goed voelt. De vriendin waarmee ik was, besloot daar in de duinen dat ze naar de toneelschool wilde. Ik bedacht toen dat ik geen bedrijfscommunicatie wilde gaan studeren. Ik probeer elk jaar terug te gaan, neem altijd regenlaarzen en thermokleren mee en hoop maar dat de slogan van dat jaar iets te maken heeft met zon en avontuur.