Elke week een ander huwelijk

Het verhaal van de trouwambtenaar

Guusta heeft als trouwambtenaar al ruim 1200 huwelijken voltrokken. Dat zijn 1200 verhalen van roofvogels die met ringen om de boom in vliegen tot slaande ruzies in de trouwzaal. Ze deelt de beste met Story Terrace.

‘Dat kan ik beter!’ 

‘In 1997 was ik te gast bij een dramatisch slechte huwelijksceremonie. Voor de gasten was dat hilarisch, maar voor het bruidspaar iets minder leuk. Tijdens het feest ’s avonds, na een paar glaasjes wijn, riep ik: ‘Laat mij dat een keer doen, ik denk dat ik dat beter kan!’ Twee weken later kwam er in de gemeente waar ik woonde een vacature voor trouwambtenaar. Daar werd ik gelijk door meerdere vrienden op gewezen: voeg de daad maar bij het woord. Ik heb gesolliciteerd en werd aangenomen.’

Als gemeentetrouwambtenaar kon ze echter niet doen wat ze in haar hoofd had: een persoonlijke speech op maat maken. De tijd en de financiële middelen ontbraken. In 2006 besloot ze daarom als een van de eerste in Nederland als zelfstandig trouwambtenaar te gaan werken.

Een bruidskinderenakte

Guusta is als zelfstandige veel persoonlijker betrokken bij het bruidspaar. ‘Ik ontmoet ze soms al een jaar van tevoren en spreek hun familie, vrienden, de getuigen. Omdat je zo dicht bij mensen staat, kun je soms iets extra’s toevoegen aan een ceremonie. Vorig jaar was er bijvoorbeeld een bruidegom die al vijftien jaar onenigheid had met zijn vader. Ik heb met hem besproken hoe we hem konden benaderen, via een brief, zodat hij wel zou komen. Hij was er uiteindelijk bij die dag bij en mocht de akte voorlezen. Dat is niet een heel ontroerend document, maar omdat het zo’n speciale hereniging was, was de hele zaal daarna in tranen.’

Om het huwelijk nog persoonlijker te maken, gooit Guusta suffe trouwtradities op zijn kop. Ze stapt af van traditionele rituelen en geeft iedereen een rol bij de speciale gebeurtenis. ‘Zo is er voor de bruidskinderen een speciale bruidskinderenakte die zij mogen ondertekenen om ze nog meer bij de ceremonie te betrekken. Sommige kinderen worden daar een beetje nerveus van en zeggen dan bijvoorbeeld dat ze nog geen handtekening hebben. Ik verzeker ze dan dat een zonnetje tekenen ook een uitstekende optie is.’

Met gevoel voor drama

Met zoveel gesloten huwelijken op haar conto heeft Guusta een groot repertoire aan bruiloftsverhalen. ‘Er zijn talloze grappige, rare wendingen. Die gaan van vechtpartijen in de trouwzaal tot flessen wijn over een trouwjurk tot getuigen die niet op komen dagen en paarden die bruidsboeketten opeten. Maar bovenal zijn het ontroerende en grappige momenten.’

Een speciaal moment speelde zich twee jaar geleden af. ‘Een bruidspaar had besloten dat het zoontje van de bruid’s zus het bruidsjongetje zou moeten zijn. In die rol zou hij ook de ringen komen brengen. Maar ik werd van te voren gewaarschuwd dat het jongetje heel verlegen was en zelfs zijn moeder twijfelde of hij het wel zou durven. Op de dag zelf heb ik hem apart genomen en hem op gemak gesteld. Ik had het volste vertrouwen dat hij het zou kunnen.

Tijdens de dienst zat hij op de tweede rij klaar met het kussentje met ringen op zijn schoot. Toen het moment kwam stond hij op, maar in plaats van dat hij naar het bruidspaar kwam, liep hij op een drafje naar de uitgang van de zaal. ‘Ho Frits, deze kant op!’ riep ik. Aan het einde van de loper draaide hij zich om. Vanaf daar kwam hij langzaam en met gevoel voor drama naar voren schrijden. Hij had bedacht dat dit de meest passende manier was om de ringen te brengen.’

Iets met drie keer en scheepsrecht 

Zelf heeft Guusta geen levenslange liefdesrelatie met het huwelijk als instituut. ‘Ik vier met mijn man onze verkeringsdag; niet onze trouwdag. Afgelopen maand had ik 40 jaar verkering en vorig jaar was ik 25 jaar getrouwd, het heeft dus lang geduurd voor we die stap zetten. Ik zag het niet voor me, in zo’n suf stadhuis met een vreselijke ceremonie.’

‘We hebben het twee keer eerder geprobeerd, vooral voor mijn ouders die het niet zo netjes vonden om ongetrouwd samen te wonen. De eerste keer dat we ons verloofden, verbraken we die verloving weer op dezelfde avond. De tweede keer hebben we een paar maanden voor het huwelijk alles gecanceled. Het kwam niet uit ons hart.’ Wat de doorslag uiteindelijk gaf was de geboorte van hun dochter. ‘Toen wilden we alles wel goed geregeld hebben.’

Las Vegas in Amsterdams brughuisje

Guusta heeft nog veel ambities binnen het vak. ‘Ik ben een samenwerking aan gegaan met drie andere trouwambtenaren. Na veel jaren en mooie recensies is het toch goed om ook weer feedback te krijgen om te voorkomen dat je een blinde vlek ontwikkelt.’

Daarnaast wordt haar dochter binnenkort bij haar business betrokken. ‘Er bestaat nog geen goed Nederlands boek over alle tips en tricks rondom trouwen, dus heb ik samen met mijn dochter besloten een handboek over trouwen te gaan schrijven. Het moet een grappig geschreven boek worden waarin alle nuttige informatie te vinden is. Van de beste juweliers tot manieren waarop de ring kan worden aangereikt tijdens de ceremonie.’

Waar ze zich verder de komende tijd nog mee bezig wil houden is de Renewing of the vows. ‘Dat is heel duidelijk een nieuw aandachtspunt in Nederland. Er zijn plannen om van een brughuisje in Amsterdam een locatie te maken waar bruidsparen in een soort Las Vegas achtige wedding chapel elkaar opnieuw de liefde kunnen verklaren.’

__________________

Door Anne Brugts, content manager

Over ons: Story Terrace helpt klanten om samen met een professionele schrijver persoonlijke verhalen vast te leggen in prachtige boeken. Onze schrijvers hebben diverse achtergronden en interesses, maar delen één passie: het weergeven van personen aan de hand van beeldende anekdotes en levendige verhalen.

Voor meer informatie over het laten opschrijven van verhalen, stuur een e-mail naar info@ of neem contact op via ons contactformulier.

Deze maand brengen we verhalen binnen het thema ‘Uit Naam der Liefde’. Lees ook ons artikel over weddingplanner Shirley. Wat is jouw liefdesverhaal?