Wim heeft ervaring als journalist, tekstschrijver, auteur, copywriter, coach, business consultant redacteur en (boeken)uitgever. Hij combineert een scherp observatievermogen met oprechte aandacht voor mensen en wat hen beweegt. Dat leverde niet alleen honderden interviews en portretten op, maar ook een oeuvre van inmiddels zo’n vijftig non fictie boeken over zeer uiteenlopende onderwerpen.
Hondsdagen
Over drie hondsdagen was de deadline. Ik had me een half jaar eerder gecommitteerd om een managementboek te schrijven. Als invalshoek had ik het Handorakel und Kunst der Weltklugheit genomen, een door Arthur Schopenhaur in het Duits vertaald werk van de zeventiende-eeuwse Spaanse Jezuïet Balthasar Gracián. Dat boek was me opgevallen in een heerlijk rustig antiquariaat waar ik zonder werkelijke koopintentie was binnengelopen om even de hectiek van alledag te ontvluchten. Het lemma dat ik las toen ik het werkje op een willekeurige pagina opensloeg ging over de kunst om dingen te laten rusten, ‘um so mehr je wüttender die Wellen des öffentlichen oder häuslichen Lebens toben’. Hoe toepasselijk wilde ik het hebben? Even later liep ik met het boek onder de arm gesterkt de drukte in.
Sindsdien raadpleegde ik het regelmatig, en telkens werd ik er op zijn minst wijzer van. Zoiets gunde ik het managersgilde ook wel. Mijn Handorakel voor de manager zou 365 lemma’s gaan bevatten voor ‘de manager die momenten van reflectie in zijn of haar dagelijks handelen integreert’.
Drie dagen voor de inleverdatum was het al een tijdje meer dan dertig graden en de weerman voorzag dat het zo nog wel een week door zou gaan. Ik had de afgelopen maanden tussen de andere projecten door zo’n honderd lemma’s geschreven en realiseerde me dat ik een tandje bij moest zetten. Ook al lonkten overal de terrassen, stranden en koele pilseners.
Wat er vervolgens gebeurde heb ik eigenlijk nooit goed kunnen verklaren. Ik was aan mijn bureau gaan zitten op het zolderkantoortje waar de thermometer de veertig graden aantikte en begon te typen. Toen ik twee dagen later wakker werd en het aantal afgewerkte lemma’s telde bleken het er 378 te zijn, dertien meer dan afgesproken en nodig. De uitgeverij was ingenomen met het resultaat, maar vroeg na een week of ik nog dertien lemma’s extra kon aanleveren, dat kwam beter uit met het aantal pagina’s.
