Door Anne Brugts, content manager Story Terrace
Het festivalgevoel van een organisator
Maarten Aland is festival. Als medewerker in de organisatie van bekende festivals zoals Valtifest, Open Air en Voltt, heeft hij het festivalbloed door zijn aderen stromen. Aan Story Terrace vertelt hij over gras schoffelen op Dance Valley, de festivalbubbel en zijn principe van doen-leren-ervaren.
‘Festivals zijn uniek,’ begint Maarten. ‘Het gevoel van buiten zijn, de natuur, 
een zonsondergang. Ik hou van het gevoel van ruimte en vrijheid dat een festival je geeft. Dat zie je ook terug in de festivals die ik mooi vind. Ik ben bijvoorbeeld gek op bomen, die zie je niet in een hal of club.’
Op de fiets naar Dance Valley
Een van zijn eerste festivalherinneringen speelt zich af toen hij een jaar of 14 was. ‘Ik ging met jongens uit de buurt op de fiets naar het terrein van Dance Valley om daar mee te helpen met de opbouw. Dance Valley wordt op een boerenterrein bij Spaarnwoude georganiseerd en die grond moest klaargemaakt worden voor het festival. Het was een echt vakantiebaantje, waar we het terrein harkten, er met trekkers overheen gingen, dat soort dingen. We waren er een dag of tien mee bezig. Dance Valley was toen nog niet zo groot als de laatste jaren, maar het was een flinke klus. Later werd dat aan gerenommeerde bedrijven uitbesteed.’
Opkomst van festivalmultinationals
Meehelpen met klusjes in de organisatie van festivals groeide als snel uit naar substantiëler werk in de sector. ‘Een vriend van me heeft een zakelijke neus en is toen begonnen met een barbedrijf. Daar heb ik jaren geholpen bij de organisatie van Vollt, Valtifest, Open Air, Appelsap, Kingsday. Zo ben ik er beetje ingerold.’
Omdat Maarten al zo lang meedraait in de wereld, kan hij een vergelijking maken tussen festivals 20 jaar geleden en vandaag de dag. ‘De laatste jaren hebben de organisatoren van festivals een enorme professionaliseringsslag doorgemaakt. Organisaties die begonnen als een vriendengroep van drie jongens, zijn uitgegroeid tot multinationals.’ De festivals zijn alsmaar groter gegroeid en dat komt de sfeer niet altijd ten goede, volgens Maarten. ‘Er is een vorm van vertier ontstaan waarin vaak de drie-eenheid van muziek, drank en drugs centraal staat.’
Een bijzondere ervaring
Maarten kreeg het gevoel dat hij hier iets in wilde veranderen. Bij de festivals waar de organisatie volledig in zijn handen ligt, is de focus dan ook anders. ‘Ik wil terug naar meer intimiteit. Volgens
mij zijn festivalgangers daar ook naar op zoek. Daarnaast is mijn beleving van festivals ook heel anders en dat wil ik overbrengen op het publiek. Alle elementen moeten samenwerken op een festival, is mijn mening. Het licht, de plek, de decoratie, het personeel achter de bar, de mensen die je ontvangen. Alles draagt samen bij aan de algehele sfeer van een festival.’
Daarmee wordt een festival weer een ervaring, iets bijzonders, zegt hij. ‘Het festivals bezoeken neigt de laatste jaren een gewoonte te worden, iets wat niet meer speciaal is. Het is een soort meeting point geworden waar iedereen als vanzelfsprekend naartoe gaat. Alsof je met z’n allen op een vrijdagmiddagborrel bent. Ik vind het belangrijk om daar wel bewuster over na te denken en het bijzonder te houden. Er zijn trouwens ook veel goede voorbeelden van leuke festivals, hoor,’ nuanceert hij later.
Doen-leren-ervaren
‘Bij het organiseren van mijn laatste festivals hebben we een principe van “doen-leren-ervaren” gehanteerd. “Surfana”, een festival dat we in juni op het strand organiseerden, is daar een goed voorbeeld van. We pasten het principe toe door het organiseren van activiteiten voor bezoekers, zoals surflessen en een wijnproeverij, en er kwam een vrouw die de festivalbezoekers mee de duinen in nam en daar een workshop gaf over wat er in de natuur eetbaar is. Dat zijn dingen die mensen prikkelen en het verbindt de bezoekers door samen zoiets mee te maken. Het gevoel dat je even in een bubbel buiten het alledaagse leven verkeert wordt versterkt.’
Sprookje in het Flevoparkbad
Het volgende project van Maarten is ‘Restival’, een recycle-festival dat volledig aangekleed wordt met en bestaat uit de restanten van afgelopen festivals. ‘Gedurende het seizoen merkten we op dat we na elk festival weer met heel veel spullen 
overbleven die dan weggegooid werden. Dat bleef aan ons vreten en daar hebben we wat mee gedaan.’
Het is een concept waar Maarten volledig achter staat, maar wat wel moeilijk uitvoerbaar blijkt. ‘Het kost veel tijd om spullen bij elkaar te halen, op te slaan, te vervoeren.’ Gelukkig krijgen ze hulp van veel vrijwilligers. ‘Er zijn heel veel mensen die komen helpen bij de opbouw, maar ook dj’s en acts doen het vrijwillig. Met z’n allen zijn we een weekje aan het schroeven en timmeren en creëren we ons eigen sprookje in het Flevoparkbad in Amsterdam.’
Een van zijn beste festivalervaringen is ook verbonden aan Restival. ‘De brandweer kwam in de opbouwweek in 2013 nog met flinke aanvullende eisen. Een uur na hun bezoek kwamen er al shovels en vrachtwagens zand en vrijwilligers bouwden noodbruggen van pallets. De hele plattegrond van het festival werd omgegooid en het leek een grote puinhoop te worden. Twee dagen later kwamen ze weer kijken. De verbazing in de ogen van de heren die daar aanwezig waren, zal ik nooit vergeten. Schitterend! Wij hadden in hun ogen het onmogelijke neergezet.’
_______________
Over ons: Story Terrace helpt klanten om samen met een professionele schrijver persoonlijke verhalen vast te leggen in prachtige boeken. Onze schrijvers hebben diverse achtergronden en interesses, maar delen één passie: het weergeven van personen aan de hand van beeldende anekdotes en levendige verhalen.
Voor meer informatie over het laten opschrijven van verhalen, stuur een e-mail naar info@ of neem contact op via ons contactformulier.
Deze maand geven we aandacht aan festivalherinneringen. Lees ook het artikel Top 5 Meest Bizarre Festivals en andere verhalen. Wat is jouw meest bijzondere festivalherinnering?
