Ben je geen schrijver, maar heb je wel een dusdanig interessant leven dat het lezers verdient? Story Terrace maakt van levensverhalen volwaardige biografieën.
Je hoeft geen Nelson Mandela, Zlatan Ibrahimovic of Barack Obama te zijn om je eigen biografie te schrijven. Met hulp van Story Terrace kan iedereen zijn verhalen en herinneringen bundelen in een boek. Zo ook Marleen Beekmans (61). In december 2014 krijgt ze voor haar zestigste verjaardag, die ze op 19 februari 2015 zal vieren, van vrienden en familie de mogelijkheid om met hulp van Story Terrace haar eigen levensverhaal te schrijven. “Ik vond het hartstikke leuk, maar ook wel spannend.” Ze mag zelf beslissen hoe het boek eruit gaat zien. De enige restricties die ze krijgt zijn dat het boek vijftig pagina’s mag tellen, en dat het een paar verhalen uit haar jeugd moet bevatten: “Mijn zoon en dochter vonden het leuk om meer over mijn kinderjaren te weten te komen.”
Rutger Bruining (37), oprichter van Story Terrace, begint het bedrijf met dezelfde reden. “Ik heb heel lang spijt gehad dat ik de verhalen van mijn grootouders, die al lange tijd zijn overleden, niet heb laten vastleggen.” Hij merkte dat meer mensen in zijn omgeving de verhalen van hun ouders en grootouders wilden leren kennen. “Verhalen vertellen en iets nalaten is denk ik ook iets heel natuurlijks van de mens.” Hij legt een netwerk aan van schrijvers, vindt een vormgever en neemt redacteuren in dienst. In november 2014 is Story Terrace in Nederland een feit, in juni 2015 breidt het uit naar Engeland en het groeit uit tot het grootste biografiebedrijf van de wereld. “Je ziet wel dat anderen het ook doen. Mensen schrijven hun eigen levensverhaal, of ghostwriters doen het voor ze. Maar wij hebben in Nederland alleen al 94 schrijvers, waardoor er altijd iemand is die perfect bij de klant past. En we maken de boeken niet zelf maar laten het doen door een professionele vormgever en drukker.”
Stem van de klant
Beekmans is een van de eerste klanten die een Story Boek laat maken. Ze wordt gekoppeld aan een schrijver en ontvangt vragenlijsten met vragen als: ‘Wie zijn de vijf belangrijkste personen in je leven?’ en ‘Hoe heb je je levenspartner ontmoet?’ “Die vragen zijn bedoeld om de klant aan het denken te zetten en de schrijver een handje te helpen tijdens het interview. Zo weten mensen vaak beter waar ze het over willen hebben tijdens dat interview,” zegt Bruining.
Aan de hand van achtergrond, interesses en eventuele speciale wensen van de klant, selecteert Story Terrace uit haar database twee schrijvers die zij bij de klant vindt passen. Deze kiest er vervolgens een uit. Als iemand bijvoorbeeld ondernemer is, zoekt het bedrijf er iemand bij die veel over ondernemerschap schrijft. Maar de match wordt niet alleen gemaakt aan de hand van professionele kwaliteiten. Bruining: “Een Story Boek is heel persoonlijk, dus ook de karaktereigenschappen van klant en schrijver moeten bij elkaar passen. Bij Marleen zochten we samen met haar dochter iemand uit met wie we dachten dat ze een klik zouden hebben.”
“Mijn schrijver was een jonge journaliste, met wie ik het goed kon vinden,” zegt Beekmans. De twee hebben vanaf het begin mailcontact: alles wat Beekmans op papier zet, stuurt ze op naar haar schrijver. Na een maand spreken ze bij Beekmans thuis af voor een interview. Tijdens het interview en het schrijfproces krijgen klant en schrijver veel vrijheid, maar er zijn volgens Bruining drie regels waar de schrijver zich aan dient te houden. Ten eerste moet het boek een mooie openingsanekdote bevatten. “Ik wilde beginnen met een verhaal over mijn vader, en daarna een stuk over mijn moeder. Voor mij was dat logisch: bij hen is het immers allemaal begonnen,” zegt Beekmans.
“Ten tweede is het van belang dat de schrijver alle keerpunten in iemands leven goed terug laat komen in het boek,” zegt Bruining. “Ik weet niet of je bij mij echt van keerpunten kunt spreken,” zegt Beekmans. Volgens haar voltrokken belangrijke gebeurtenissen in haar leven zich meer door de tijd heen. “Maar, iedereen maakt in zijn leven keuzes, die heel bepalend kunnen zijn. Vaak merk je pas lang daarna het effect ervan. Ik merkte dat ik het daarom makkelijker vond om over lang geleden te schrijven, zoals mijn schooltijd, dan over recente ontwikkelingen.”
Het is tenslotte van belang dat de schrijver de stem van de klant vindt. “Dus als iemand het leest moet diegene denken: Ja, ik hoor nu echt tante Jannie praten!” zegt Bruining. Of dat altijd lukt?
Volgens hem wel: “Het begint al met de match. Als die goed is, zit het met de toon vaak ook goed. En schrijvers nemen waar het kan verhalen letterlijk over van de klant.” Ooit ging het wel een keer mis. Bruining kreeg een klant die zijn Story Boek in het Servisch wilde laten maken. Hij huurde een Servische schrijver in, maar toen er onenigheid ontstond tussen klant en schrijver, kon hij niet nagaan waar het fout was gegaan. “Dat was een vergissing, en dat doen we dus ook nooit meer. De boeken maken we alleen in het Nederlands en Engels.”
Tijdgeest
Met de toon van het boek zat het bij Beekmans meteen goed. Lastig vond ze het schrappen. “Ik kan me voorstellen dat anderen zoiets hebben van: ‘ik weet niet wat ik zou moeten schrijven’, maar daar had ik geen last van.” Ze schrijft zo veel dat ze al snel meer anekdotes en verhalen bij elkaar heeft dan er ruimte voor is. “Gelukkig hielp de schrijver me om structuur aan te brengen en te schrappen en schaven aan mijn tekst.” Dat ze al zoveel op papier heeft staan, maakt het er voor de schrijver makkelijker op. “Maar elke klant is anders. De een schrijft enthousiast mee, de ander laat het volledig aan ons over,” zegt Bruining.
Het mooie aan haar Story Boek vindt Beekmans de tijdsgeest die het beschrijft. “Ik vertelde mijn schrijver over het Vondelpark, omdat ik daar als klein meisje altijd doorheen fietste. Ze zei: ‘daar werd toen zeker nog niet zoveel geblowd en gedronken als nu?’ Maar ik zei: ‘nee, meisje, het is helemaal andersom! Het is nu veel braver dan vroeger.’ Toen had ik door hoe bijzonder het was, dat ik een soort geschiedenisboekje aan het schrijven was.” Beekmans schrijft niet alleen over haar eigen jeugd, maar ook over die van haar ouders. Zo vertelt ze over haar moeder, die als meisje tijdens de crisis in de jaren dertig van school werd gehaald om haar vader te helpen met zijn bedrijfje. “Dat moest erin omdat het een grote uitwerking heeft gehad op mij en mijn broers en zussen. Onze ouders vonden opleiding, zekerheid en werk heel belangrijk.”
“Door de persoonlijke verhalen kan het maken van een Story Boek soms best emotioneel zijn voor de klant,” zegt Bruining. Omdat Beekmans naar eigen zeggen altijd best wel op het verleden is gericht, viel dat voor haar wel mee. “Ik heb wel veel van mezelf blootgegeven, maar alleen datgene wat ik wilde vertellen. Daardoor vond ik het niet eng ofzo.”
De cover van het boek werd een tekening van een foto, genomen op haar eerste verjaardag. Als titel koos ze Marleen.60. Ze schreef het nawoord en haar kinderen het voorwoord. Haar dochter, Eefje Sedee Beekmans (34), vond het heel bijzonder om haar moeders verhalen terug te lezen. “De meeste kende ik al, maar omdat het zo verhalend is opgeschreven, kom je toch nieuwe dingen tegen. Het was voor ons vooral een geslaagd cadeau vanwege het grote enthousiasme waarmee we haar bezig hebben gezien.” In het nawoord schreef Beekmans dat er wellicht, als het haar gegeven is, met haar tachtigste verjaardag een Marleen.80 exemplaar zal komen.
Tekst Floor Meijs, Illustratie Isabel Seliger, het Parool.
—
Over ons: Story Terrace helpt klanten om samen met een professionele schrijver persoonlijke verhalen vast te leggen in prachtige boeken. Onze schrijvers hebben diverse achtergronden en interesses, maar delen één passie: het weergeven van personen aan de hand van beeldende anekdotes en levendige verhalen.
Voor meer informatie over het laten opschrijven van verhalen, stuur een e-mail naar info@ of neem contact op via ons contactformulier.
—
